Strefy wiatrowe

W budownictwie przemysłowym opartym na płytach warstwowych, często obok obiektów zamkniętych (wydzielonej powierzchni poprzez ściany i dach) powstają przybudówki tzw. wiaty jako częściowo zadaszona część magazynu lub po prostu ochrona przed warunkami atmosferycznymi dla aut. Na etapie projektu uwzględnia się dla takich budowli strefę wiatrową w której ma powstać obiekt otwarty, aby nie stwarzała zagrożenia w czasie eksploatacji.

Strefy wiatrowe w Polsce

W Polsce występują również trzy strefy wiatrowe, które wyznaczone zostały według normy PN-77/B-02011. Obciążenie wiatrem jest ustalane przy założeniu, że wiatr wieje poziomo z kierunku, który daje najbardziej niekorzystne obciążenie dla budowli, a także przyjmuje się, że wszystkie powierzchnie elementów i przegród są poddane prostopadle skierowanemu do nich parciu albo ssaniu wiatru. Natomiast w przypadku powierzchni równoległych do kierunku wiania wiatru lub odchylonych o kąt mniejszy niż 15°, należy uwzględnić również obciążenie styczne (działają na powierzchnie poziomowego przykrycia).

Strefy wiatrowe

Strefa I – obejmuje przeważającą część kraju
Strefa II– pas lądu od grzbietowej partii wzniesień Pojezierza Pomorskiego, aż do brzegu morza oraz wąski pas lądu wokół Zatoki Gdańskiej
Strefa III– obszar od Przedgórza Sudeckiego i Pogórza Karpackiego, aż  do szczytów gór włącznie.
Granice stref traktuje się jako pasy o szerokość ok.5 km i można przyjąć wartości z jednej albo z drugiej strefy,  w zależności od terenu oraz ekspozycji budowli.